2020(e)ko abenduaren 29(a), asteartea

BIHOTZIK EDERRENA/ EL CORAZON MAS HERMOSO

 

BIHOTZIK EDERRENA


Trukean ezer itxaron gabe dena ematen erakusten digun istorioa da. 

Halako batean, gizon gazte bat herri baten erdian jarri zen eta eskualde osoko bihotzik ederrena zuela esan zuen.

Jendetza handi bat bere inguruan bildu zen, eta denek miretsi eta baieztatu zuten bere bihotza perfektua zela, ez baitziren ageri ez orbanik ez urraturik.

Denek ikusi zuten bihotzik ederrena zela. Miresten zutela ikustean, are harroago sentitu zen gaztea, eta are sutsuago berretsi, leku zabal oso hartako bihotzik ederrena zuela.

Bat-batean, agure bat hurbildu eta esan zuen: "Zergatik diozu hori, zure bihotza nirea bezain ederra ez bada?". Harrituta, jendetzak eta gazteak zaharraren bihotzari begiratu zioten, eta ikusi zuten ezen, indarrez taupada egiten bazuen ere, hura orbainez estalia zegoela eta puskak falta ziren eremuak ere bazeudela, eta zati horiek ez zegozkien beste batzuek ordeztu zituztela, ertz irregularrak ikusten baitziren haren bazterrean.

Are gehiago, baziren hutsuneak zituzten tokiak, non zati sakonak falta baitziren. Jendearen begirada hunkitu egin zen, “nola esan dezake haren bihotza ederragoa dela?” pentsatu zuten...

Gazteak zaharraren bihotza ikusi zuen eta bere egoera baldarra ikusirik, barre egin zuen.

- "Txantxetan ari zara, ezta?", esan zuen. "Alderatu zure bihotza eta nirea... Nirea perfektua da. Baina zurea orbanez eta minez beterik dago."

- "Egia da", esan zuen zaharrak, "zure bihotzak perfektua dirudi, baina ni sekula ez nintzateke zurekin sartuko... Begira, orbain bakoitza pertsona bat da, eta hari eman nion nire maitasun guztia. Nire bihotzaren zatiak erauzi, maite izan dudan bakoitzari emateko. Askok, aldi berean, berearen zati bat oparitu didate, irekita geratu zen tokian jarri dudana. Piezak berdinak ez zirenez, ni pozten nauen ertzak geratu ziren, izan ere, haiek edukitzean, partekatu dugun maitasuna gogorarazten didate."

"Aukera batzuetan bihotzaren zati bat eman nion norbaiti, baina pertsona horrek ez zidan berea eman trukean. Hortik geratu ziren hutsuneak - maitasuna ematea arriskutsua da, baina, zauri horiek irekita egonda min ematen badidate ere, gogoratzen didate maitatzen eta itxaropena elikatzen jarraitzen dudala, agian itzuli egingo direla eta bihotzean utzi duten hutsunea beteko dutela."

- "Ulertzen al duzu orain benetan ederra dena? ".

Gaztea isilik geratu zen, malkoak bere masailetan zerizkion. Zaharrarengana hurbildu zen, bihotz eder eta gaztearen zati bat atera eta eskaini zion. Zaharrak hartu eta bere bihotzean jarri zuen; ondoren, bere zati zahar eta zauritu bat atera zuen, eta irekitako gaztearen zauria estali zuen. Pieza ongi moldatzen da, baina ez bikain. Zatiak berdinak ez zirenez, ertzak nabaritzen ziren.

Gazteak bere bihotzari begiratu zion eta jada ez zela perfektua ikusi zuen, baina lehen baino askoz ederragoa zen, zaharra bere barnean zebilelako.

Eta zure bihotza... nolakoa da?




https://www.aciprensa.com/historias/el-corazon-mas-hermoso-76


EL CORAZÓN MÁS HERMOSO


Una historia que nos enseña a entregarlo todo sin esperar nada a cambio

Un día un hombre joven se situó en el centro de un poblado y proclamó que él poseía el corazón mas hermoso de toda la comarca.

Una gran multitud se congregó a su alrededor y todos admiraron y confirmaron que su corazón era perfecto, pues no se observaban en el ni máculas ni rasguños.

Coincidieron todos que era el corazón más hermoso que hubieran visto. Al verse admirado el joven se sintió más orgulloso aun, y con mayor fervor aseguro poseer el corazón mas hermoso de todo el vasto lugar.

De pronto un anciano se acerco y dijo: "¿Por qué dices eso, si tu corazón no es tan hermoso como el mío?" Sorprendidos, la multitud y el joven miraron el corazón del viejo y vieron que, si bien latía vigorosamente, este estaba cubierto de cicatrices y hasta había zonas donde faltaban trozos y estos habían sido reemplazados por otros que no correspondían, pues se veían bordes y aristas irregulares en su derredor.

Es mas, había lugares con huecos, donde faltaban trozos profundos. La mirada de la gente se sobrecogió, ¿Cómo puede el decir que su corazón es mas hermoso?, pensaron...

El joven contempló el corazón del anciano y al ver su estado desgarbado, se echó a reír.

- "Debes estar bromeando", dijo. "Comparar tu corazón con el mío... El mío es perfecto. En cambio el tuyo es un conjunto de cicatrices y dolor."

- "Es cierto", dijo el anciano, "tu corazón luce perfecto, pero yo jamás me involucraría contigo... Mira, cada cicatriz representa una persona a la cual entregué todo mi amor. Arranqué trozos de mí corazón para entregárselos a cada uno de aquellos que he amado. Muchos a su vez, me han obsequiado un trozo del suyo, que he colocado en el lugar que quedó abierto. Como las piezas no eran iguales, quedaron los bordes por los cuales me alegro, porque al poseerlos me recuerdan el amor que hemos compartido."

"Hubo oportunidades, en las cuales entregué un trozo de mi corazón a alguien, pero esa persona no me ofreció un poco del suyo a cambio. De ahí quedaron los huecos - dar amor es arriesgar, pero a pesar del dolor que esas heridas me producen al haber quedado abiertas, me recuerdan que los sigo amando y alimentan la esperanza, que algún día tal vez regresen y llenen el vacío que han dejado en mi corazón."

- "¿Comprendes ahora lo que es verdaderamente hermoso?".

El joven permaneció en silencio, lagrimas corrían por sus mejillas. Se acercó al anciano, arrancó un trozo de su hermoso y joven corazón y se lo ofreció. El anciano lo recibió y lo colocó en su corazón, luego a su vez arrancó un trozo del suyo ya viejo y maltrecho y con el tapó la herida abierta del joven. La pieza se amoldo, pero no a la perfección. Al no haber sido idénticos los trozos, se notaban los bordes.

El joven miró su corazón que ya no era perfecto, pero lucía mucho mas hermoso que antes, porque el amor del anciano fluía en su interior.

Y tu corazón... ¿cómo es?


ESPERANTZA BIHOTZARENTZAT

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina